ေက်ာင္းဆရာရဲ႕ေ၀ဒနာမွတ္စု
ေက်ာင္းဆရာ
ေခါင္းမာစမ္းပါတဲ႕……..။
ေျပာရွာတဲ့သူတို႕စကား
ရင္ၾကားကိုထိုးေဖာက္
၀ီရေျမာက္ေစခဲ့ေပါ့။
ဆယ့္ေလးတန္းေအာင္
၀မ္းေခါင္ေခါင္အလုပ္မမဲ့ေရး
ဇနပုဒ္ကိုေျပး
ေက်ာင္းဆရာေလးလုပ္ခဲ့ရ။
ေက်းလက္ဟာ
ေထြးဖက္လို႕
ေႏြးသက္ရွာပ
ေႏြပူတံလွပ္
ေတာအရပ္ေတာဓေလ့
ၿငီးေငြ႕ပ်င္းေျခာက္
သိဂၤါရေတြေပ်ာက္။
ယိုင္နဲ႕အိုေဟာင္း
စာသင္ေက်ာင္းကၾကိဳ
ဆရာဆိုလာေလ------တဲ့။
အက်ီၤစုတ္ျပတ္
ႏွပ္ေခ်းေတြထပ္
ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္
မ်က္လံုးေလးေပကလပ္
စာတတ္ခ်င္တဲ့ကေလးေတြ။
ဆရာေလးလာၿပီ …………
ဆရာေလးလာၿပီ………….
ရိုးေဟးညာသံညံစီစီ။
ကသီကရီေျပးလႊား
တအားေပြ႕ဖက္
အားတက္ေနတဲ့ကေလးေတြ။
မိုးက်ရင္ဖားရွာ
ေႏြမွာေတာ့ ႏြားေက်ာင္း
ေဆာင္းမွာေတာ့ ေက်ာင္းတက္
အလုပ္တစ္ဖက္
ေက်ာင္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္
တစ္ဘက္ကိုေဇာက္မခ်
ေဇာက္ခ်ခ်င္ေပမယ့္
ဘ၀၀မ္းတစ္ထြာ
တိုက္ပြဲ၀င္ေနရရွာေပါ့။
ေက်ာင္းအားရက္
ေခ်ာင္းနားဖက္ကိုသြား
ငါးရွာသူရွာ
ဖားရွာသူရွာ
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့
ကြန္ေလွပဲ့ကိုင္လုပ္
ကေလးရုပ္မေပၚ
တိုက္ပြဲေပ်ာ္ေလးေတြပါပဲ။
သည္ရြာသည္ေက်ာင္း
ညေနေစာင္းေတာ့
ေခါင္းေလာင္းသံခ်ိဳခ်ိဳ
ေ၀ေလေလဆိုသူတို႕ေျပး
လြယ္အိတ္ေလးေတြပစ္ခ်
အဘလယ္ကြင္း
သက္ကာဆင္း
တစ္ညေနခင္းကုန္ျပန္ေရာ
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္
ေက်ာင္းအတက္မွာ
စာက်က္ခဲ့လားမေမးနဲ႔
မ်က္လံုးေလးေတြေပကလပ္
မတ္တပ္ရပ္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
၀မ္းမီးမွၿငိမ္းပါေလစ။
သူတို႔ဘ၀
သူတို႔ဓေလ့
ေပ်ာ္ေမႊြ႔ေနရွာ
အနာဂတ္ကိုမသိ
ပစၥဳပၸန္ကိုသူတို႔ၾကည့္
ရက္ကိုလစား
တစ္ႏွစ္မ်ားကုန္
ဖတ္တတ္ရံုေရးတတ္ရံု
ဘြဲ႔တစ္ခုၿခံဳရသလိုပ
ေက်ာင္းဘက္ကိုမၾကည့္အား
လယ္ကြင္းဘက္ကိုအားထား
ေႏြစပါးမိုးစပါး
အခစားလုပ္
အၿပံဳးရုပ္နဲ႔ေနတတ္ၿပီ။
ေက်ာင္းဆရာ
ေခါင္းမာရမယ့္အစား
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔ဘ၀မ်ား
ရင္ၾကားမွာဗဟိုျပဳ
ေ၀ဒနာမုန္တုိင္းငယ္
တစ္ခုျဖစ္ထြန္းၿပီ။
ေျမာင္းျမမ်ိဳးမင္းဦး
ပညာတန္ေဆာင္မွာဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ႏွလံုးသားကို
ရိုက္ခတ္သြားလို႔ ကူးယူၿပီး တင္လိုက္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရာခံစားေပးလို႔ရပါသလား ခင္ဗ်ာ……….။
0 comments:
Post a Comment