အလွႏွင့္ တခဏ
ဤ အလွကို
ခဏမွ်ပင္၊ ႐ႈျမင္ဖူးအံ့။
တခဏမွ်၊ ထို အလွကို
ဘ၀ ကုန္ေရြ႕၊ ဘယ္မွာ ေမ့ လိမ့္။
ေနေရာင္ပန္းႏွင့္
လိႈင္း ပန္း အိအိ၊ ခဏထိစဥ္
ျမင္ မိ ငါ့ မွာ၊ မျပယ္ ပါေတာ့။
ဤ အရာကို
သာမန္မွ်ေပ၊ ယူဆေခ်လည္း
အေဆြ ယူဆ ႏိုင္ပါ၏။
ဘယ္မွာ အလွ၊ ရွာမရ ဟု
ေဒါသ သင့္သူ၊ သင့္လို လူကို
ဘယ္မူ ရွင္းျပ ႏိုင္ပါအံ့။
ဤ အလွသည္
ခဏ ျမင္၍၊ ခဏ ေရြ႕၏။
ေရြ႕ ပင္ ေရြ႕ လည္း
မေမ ့ႏိုင္ေခ်၊ အပန္း ေျပစြ
စမ္းေရ တေပါက္၊ ပန္း တေလွာက္တည့္ -
“ေအာက္ေမ့ ေခ်ေခ်
ေျပေၾကာင္း ေျဖလည္း
ေထြေထြ လြမ္းဆြတ္
မေျပတတ္ခဲ့”
နတ္သွ်င္ စာလို၊ ငါႏုပ်ဳိသည္
အလို . . .တရံခါက၊ အို . . .အလွ။
တင္မိုး
၉၊ ၁ ၊၇၃
ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာစာအုပ္မွ
0 comments:
Post a Comment