ျမန္မာ့သမီး ရႈမျငီး

ျမန္မာ့သမီး ရႈမျငီး
=
တစ္ေခတ္တုန္းက၊
ရင္ဖံုးအက်ၤ ီ ပင္ဖ်င္နီႏွင့္
ထဘီခ်ိတ္ဆင္၊ ယဥ္လည္းယဥ္စြ
ဆံပင္ရွည္ထံုး၊ မင္ပိတုန္းသို႔
မွဳန္းခ်ယ္သစ္ဆင္း၊ လွယမင္းဟု
ေကာင္းျခင္းခါတန္၊ မွတ္ေက်ာက္မွန္ခဲ့။

ယခုေခတ္ကား၊ ဆိုးေဆးမ်ားျဖင့္
ျဖဴ က်ား ၀ါ ညိဳ ၊ ဆံပင္တိုႏွင့္
နဂိုအလွ၊ ကြယ္ေပ်ာက္ရေသး
ေမးေငါ့ရႈဳတ္ခ်၊ ကဲ့ရဲ႕ ၾက၏။

မလံု႕တလံု႕၊ ၀တ္စားပံုလည္း
ၾကံဳ၍ ျမင္ခိုက္၊ သဲဖိုလႈိက္ဖြယ္
စရိုက္ေလာ္မာ၊ ေခတ္အခါဟု
အျပစ္သာ တင္ေနသင့္သေလာ။

ျမန္မာ့သမီး၊ ရႈဳမျငီးတို႔
ကိုယ့္စည္းကိုယ့္တာ၊ ကိုယ့္သိကၡာျဖင့္
ျမန္မာပီသ၊ ယဥ္ေက်းမွလွ်င္
ေမႊးျမဂုဏ္ေပါင္း၊ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းလိမ့္
ႏွစ္ေထာင္းျဖဴ စင္၊ လူ႕ဂုဏ္အင္တည့္
ဆင္ယင္၀တ္စား၊ မလဲြမွားသင့္။

အသြားအလာ၊ မူရာေနထိုင္
ကိုယ္ပိုင္ဓေလ့၊ ကိုယ္တိုင္ေမြ႕လ်က္
မေမ့စဥ္လာ၊ ေစာင့္ထိန္းကာျဖင့္
ျမန္မာဆန္ဆန္၊ ပန္းေကာင္းပန္လို႔
စံျပဳဂုဏ္ယူ၊ ဖိုးထိုက္သူဟု
က်င့္မူေဆာင္တတ္ သမီးျမတ္။ ။

( ေရႊျမိဳင္ )

Read More

"ဝီရိယ ၏ အရည္ အ ေသြး ေလးမ်ိဳး"

"ဝီရိယ ၏ အရည္ အ ေသြး ေလးမ်ိဳး"

အ ေႀကာင္းတရား ၈ ပါးေပၚမွာအ ေျခ ခံျပီး
ေတာ့ ထုတ္လုတ္လိုက္ တဲ့ ဝီရိယဓာတ္ ဟာ
ဘယ္လို အရည္အ ေသြးမ်ိဳးနဲ႔ ျပည့္စံု ရမလဲဆိုရင္ အရည္အ ေသြးေလးမ်ိဳးနဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္

(၁) ငါ့ရဲ႔ ခႏၶာ ကိုယ္ ေပၚမွာ
အ ေရဘဲ က်န္ ရင္ က်န္ပါေစ
ငါ့ရဲ႔ ဝီရိယ ဓာတ္ကိုေတာ့ ေလ်ွာ့ခ် မပစ္ဘူး
(၂) ငါ့ရဲ႔ ခႏၶာကို္္ယ္ ေပၚမွာ အ ေႀကာဘဲ
က်န္ ရင္ က်န္ပါ ေစ
ငါ့ရဲ႔ ဝီရိယ ဓာတ္ကိုေတာ့ ေလ်ွာ့ခ် မပစ္ဘူး
(၃) ငါ့ရဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ ေပၚမွာ
အရုိးဘဲ က်န္ ရင္ က်န္ပါေစ
ငါ့ရဲ႔ဝီရိယ ဓာတ္ကိုေတာ့ ေလ်ွာ့ခ်မပစ္ဘူး
(၄) ငါ့ရဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ အ ေသြးအသားေတြ ခန္းေျခာက္သြားရင္ ခန္း
ေျခာက္သြားပါေစ
ငါ့ရဲ႔ဝီရိယ ဓာတ္ကိုေတာ့ ေလ်ာ့ခ် မပစ္ဘူး
အဲဒီလိုအရည္ အ ေသြးေလးမ်ိဳးနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ႔ဝီရိယ ဓာတ္မ်ိဳးကို အခိုငိ အမာ
အဓိ႒ာန္ ျပဳ ေဆာက္တည္ထားမယ္ဆိုရင္
ေလာက မွာ မ ေအာင္ ျမင္ မ ေက်ာ္လြွားနိင္ တဲ႔ အရာရယ္လို့ ဘာတစ္ခုမွ
ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး အရာအားလံုးကို
ေအာင္ ျမင္ ေက်ာ္လြွားနိင္ မွာ ေသခ်ာပါတယ္

Credit- အရွင္ ဆႏၵာဓိက

Read More

"လူ တစ္ေယာက္ ရဲ႔ရြက္ တို္င္"္

"လူ တစ္ေယာက္ ရဲ႔ရြက္ တို္င္"္
-------------------------------
လူတိုင္းကလူ့ ေလာက မွာေ မ်ွာ္လင့္ခ်က္ ေတြ ေႀကာင္ .ရုန္းကန္ လုွပ္ ရွားျပီး ရပိ တည္ ေန ရတာ ပါ
အဲဒီ ေမွ်ာ္လင္ ခ်က္ ေတြ ရည္မွန္းခ်က္ ေတြကို ဘဝရဲ႔ ရြက္ တိုင္ တစ္ခုလို
လူ့ ေလာက ဆို တဲ႔
ပင္ လယ္ သမုဒၵရာ ႀကီးထဲမွာ မရပ္ မနား
ရြက္ လြွင့္ ျပီး ေရွ့႕ကို ခရီးဆက္ ေနရ တာ
ေလာက ဓံ လွုိင္းလံုးရဲ႔ အ ေပၚကို ေရာက္
လိုက္ လွုိင္းလံုး ေအာက္ ကို ေရာက္ လို္က္
နဲ႔. . .
သင္႔ ရဲ႔ ေမ်ွာ္လင့္ ခ်က္ ဘယ္ေတာ့မွ မ ေသဆံုး ေစပါ နဲ႔ !ေမ်ွာ္လင့္ ခ်က္ ရြက္ တိုင္ ႀကီးသာ လွုိင္းေလ ေအာက္ မွာ
ျပိဳက် ပ်က္စီးသြားရင္ သင့္ဘဝရဲ႔
အ ေရးႀကီးတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ မိသားစု
ခ်စ္သူ တို့ ရဲ႔ အနာဂတ္ဟာလည္း
ယိမ္းယိုင္ ျပိဳလဲ သြားနိင္ ပါတယ္

ရြက္ တိုင္ ကို လြွင့္ျပီး မာယာမ်ားျပားလွတဲ႔
ပင္ လယ္ျပင္ ႀကီးမွာ အခက္အခဲမရွိ
ရြက္ လြင့္ ထားပါ
တစ္ ေန့မွာ ေမ်ွာ္ လင့္ ခ်က္ ကမ္း ေျခဆီသို့ သင္ ေခ်ာေခ်ာ ေမြ့ ေမြ႔ ဆိုက္
္ ေရာက္ နိင္ မွာပါ

KWYM (ေက်ာ္ေဝယံမင္း)

Read More

အခ်ိန္မီ ေနာင္တ

အခ်ိန္မီ ေနာင္တ
============

"ရွင့္ အဖြားၾကီးကို ဘယ္ေန႕ပို႕မွာလဲ ? " … နံနက္ ေစာေစာစီးစီး ဇနီးသည္ ျဖစ္သူရဲ႕ စိတ္မရွည္သံကို စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စြာ ၾကားလိုက္ရသည္…။

"ပို႕မွာေပါ့ကြာ.. မင္းကလဲ.. ငါ့အေမေလာက္ မ်က္ေစာင္းထိုးေနတာပဲ "

"အို…ထိုးရမွာပဲ… ရွင့္အေမက ေနရာတကာပါေနတာကိုး… ကၽြန္မ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး.. ရွင့္အေမကို ဒီတစ္ပတ္ထဲ ပို႔ရင္ပို႕.. မပို႕ရင္ေတာ့ ကၽြန္မ သားေလးေခၚၿပီး အေမ့အိမ္ သြားေနေတာ့ မယ္…"

"ကဲ.. ဒီတစ္ပတ္ထဲ ပို႕ရင္ ၿပီးတာပဲ မွတ္လား.."

ေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လွည့္ထြက္လာခဲ့သည္..။ ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမ ခ်ိဳ က အေမ့ကို ဘုိးဘြားရိပ္သာ ပို႕ရန္ ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္..။ ခ်မ္းသာေသာ မာနၾကီးေသာ ဂုဏ္ျဒပ္အရွိန္အ၀ါၾကီးမားေသာ အသိုင္းအ၀ုိင္းမွ ေပါက္ဖြားလာသည့္ သူမႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ခန္႕က လက္ထပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္…။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ မိသားစုက ဆင္းရဲပါသည္..။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အေဖဆံုးပါးသြားသျဖင့္ မိခင္ျဖစ္သူက ေစ်းေရာင္းၿပီး ေက်ာင္းထားေပးခဲ့ကာ အေမတစ္ခုသားတစ္ခု ဘ၀ျဖင့္ ရုန္းကန္ခဲ့ရသည္..။ သူမနဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္ရတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ လံုး၀မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ ဆုလာဒ္ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္..။ သူမ မိသားစု အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြ သေဘာမတူ တားဆီးထားသည့္ၾကားမွ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ကို အရဲစြန္႕ၿပီး လိုက္ခဲ့သည္..။

ယခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တြင္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ၃ ႏွစ္အရြယ္ သားေလးတစ္ေယာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ေနၿပီျဖစ္သည္..။ ခက္တာက ခ်ိဳသည္ အေမ့အေပၚ ဆက္ဆံေရးေျပာင္းလဲလာျခင္းျဖစ္သည္..။ လက္ထပ္ၿပီးခါစကဲ့သုိ႕ ဆက္ဆံမႈမ်ိဳးမေတြ႕ရေတာ့..။ မိသားစု စီးပြားေရးလည္း က်ပ္တည္းလာေတာ့ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ လူပို တစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနေသာ အေမ့အား ခ်ိဳ အျပစ္ျမင္ေနျခင္းျဖစ္သည္..။

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေန႕စဥ္ အလုပ္ကိစၥမ်ားႏွင့္ လံုးပန္းေနရသျဖင့္ အေမ့ကို သိပ္ဂရုမစိုက္အားပဲ အိမ္မွာ အျမဲတမ္းရွိေသာ ခ်ိဳကသာ တာ၀န္ယူ ျပဳစုေပးခဲ့သည္..။ ယခုလည္း က်န္းမာေရးမေကာင္းပဲ ခ်ဳခ်ာလာခဲ့ေသာ အေမ့ကို ဘိုးဘြားရိပ္သာပို႕ရန္ေျပာေနျခင္း ျဖစ္သည္..။ အစက အၾကံျပဳၿပီး ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးသာ ေျပာခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ မပို႕လွ်င္ ခ်ိဳႏွင့္သာေလး အိမ္ကဆင္းသြားေတာ့မည့္ အၾကပ္ကိုင္သည့္ ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္..။

အေတြးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ လွည့္ထြက္လာေသာ ကၽြန္ေတာ္ တံခါးေပါက္ထိပ္တြင္ နားေထာင္ေန ေသာ အေမ့ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ အေမ့မ်က္၀န္းတြင္ မ်က္ရည္မ်ားတြဲခိုေနသည္..။ အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနေသာ အၾကည့္သည္ အသနားခံေသာ အၾကည့္..၊ တုန္ရီေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာခ်င္ေနေသာ စကားမ်ား ရွိေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ သိသည္..။ ဒါေပမယ့္ အေမ့ဆီက ဘာစကားမွထြက္မလာခဲ့ပါ..။ က်လုစဲ မ်က္ရည္ကို လက္ျဖင့္သုတ္ၿပီး အေမ သူ႕အခန္းထဲ သို႕ ျပန္၀င္သြားခဲ့သည္…။ ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္းရွည္ၾကီးကို ပင့္ရႈိက္ မိလိုက္သည္…………။

ဒီေန႕ အေမ့ကို ဘိုးဘြားရိပ္သာ ပို႕ရမည့္ေန႕ျဖစ္သည္..။ ယခင္ေန႕ေတြက သူ႕ေျမးေလးႏွင့္ ေဆာ့ေန တတ္ေသာ အေမ ဒီေန႕ သူမ အခန္းထဲကကို ထြက္မလာ..။ အိမ္ေရွ႕ကို ကားေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ေခၚရန္ အေမ့အခန္းထဲသို႕ ၀င္ခဲ့သည္..။

ကုတင္ေလးေပၚမွာ မၾကီးမားလွတဲ့ အ၀တ္ထုတ္ေလး တစ္ထုပ္ ေတြ႕ရၿပီး အ၀တ္ထုတ္ေလးေဘးမွာ ထိုင္ၿပီး ဓါတ္ပံုတစ္ပံုကို ေသခ်ာစြာ ၾကည့္ေနေသာ အေမ့ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ကၽြန္ေတာ္ ၀င္လာတာျမင္ေတာ့ အေမက ဓါတ္ပံုကို ကၽြန္ေတာ္မျမင္ေအာင္ လ်င္ျမန္စြာ သိမ္းဆည္းလိုက္သည္..။ ဓါတ္ပံုက ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ ရွင္ျပဳတုန္းက အေမနဲ႕ ရိုက္ထားတုန္းက ပံုျဖစ္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို "သြားေတာ့မွာလား…သား" ဆိုၿပီး အေလာတၾကီး ေမးလာသည္..။

"ဟုတ္ အေမ… ကားေရာက္ၿပီ.."

"အေမ့ ေျမးေလးကို ေခၚေပးပါအံုး… ႏႈတ္ဆက္ခ်င္လို႕…"

အေမ့အသံမွာ ၀မ္းနည္းသံေတြ ပါေနသည္..။ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို မ်က္လံုးခ်င္း မဆိုင္၀ံ့ပဲ သားေလးကို ေခၚေပးလိုက္သည္..။ အေမ က သူ႕ေျမးေလးကို ခ်ီၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ နမ္းလိုက္သည္..။ ထို႕ေနာက္ အေမ့မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္ မ်ားက်ဆင္းလာခဲ့ၿပီး သားေလးကိုခ်ကာ အ၀တ္ထုပ္ေလးကို ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး

"သြားၾကရေအာင္ သား…" ဆိုၿပီး ေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္ကာ ကားဆီကုိ ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္..။

ဘိုးဘြားရိပ္သာ သြားတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ကားေပၚမွာ သားအမိႏွစ္ေယာက္စလံုး စကား မေျပာျဖစ္ခဲ့ၾက..။ အေမက ကားျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကို ေငးေမာၾကည့္ရင္း ႏႈတ္ဆိတ္စြာ လိုက္ ပါလာသည္..။ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္..။ ဘ၀ကို တစ္ေယာက္တည္း ရုန္းကန္ၿပီး သားကို ပညာတတ္ျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းထားေပးခဲ့တဲ့အေမ…၊ ေက်ာင္းမွာ သား မ်က္ႏွာမငယ္ေအာင္. အျမဲတမ္း အေကာင္းဆံုးေတြကိုပဲ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့အေမ..၊ သားေက်ာင္းျပန္လာလွ်င္ ေက်ာင္းေပါက္၀ကေန အျပံဳးေတြနဲ႕ ေစာင့္ၾကိဳေနတတ္ေသာအေမ..၊ အေမ…၊ အေမ…၊ အစရွိတဲ့ အေမ့အေၾကာင္းေတြက ရုပ္ရွင္ကားခ်ပ္ေတြလို အစီအရီ ေပၚလာသည္..။ ငါ့လုပ္ရပ္ဟာ အေမ့အတြက္ မွ်တမႈ ရွိရဲ႕လား…။ အေမေပးဆပ္ခဲ့တာနဲ႕ ျပန္ရတာဟာ တန္ရဲ႕လား…? ငါ မွားသြားၿပီလား?

ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားေနတုန္းမွာ ကားက ဘိုးဘြားရိပ္သာထဲကို ေရာက္ရွိေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္..။ တာ၀န္က် ၀န္ထမ္းမ်ားမွ အေမေနထိုင္ရမယ့္ အခန္းကို လိုက္လံျပသၿပီး အေမက သူ႕အခန္းေလးထဲက ကုတင္ေပၚမွာ အ၀တ္ထုပ္ေလးကို တင္လိုက္ၿပီး…

"သား … ျပန္ေတာ့ေလ… ေနာက္က်ေနရင္ သားမိန္းမ စိတ္ပူလိမ့္မယ္…၊ ညဖက္ အျပင္ထြက္ရင္ အေႏြးထည္ေလးဘာေလး ၀တ္အံုး..၊ သားက အေအးဒဏ္ မခံႏိုင္ဘူး.."

ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္တို႕ကို ကၽြန္ေတာ္ မတားဆီးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး..၊ အေမ့ကို ေျပးဖက္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ကေလးတစ္ေယာက္လို ရႈိက္ၾကီးတငင္ ငိုမိပါေတာ့တယ္..။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ အေမ့ကို ေျပာစရာစကားေတြ အမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္ ဘာစကားမွ ထြက္မလာခဲ့ပါ…။

"သား…ကို ..ခြင့္လႊတ္ပါ..အေမရယ္…" ကၽြန္ေတာ္ ငိုရႈိက္ရင္း အေမ့ကို ေတာင္းပန္မိ္သည္..။

"အေမ..နားလည္ပါတယ္ကြယ္.." အေမလည္း ငိုေနတာပါလား..၊ အေမ့မ်က္၀န္းတြင္လည္း မ်က္ရည္ေတြ တြဲခိုေနသည္…"အေမတို႕ ျဖစ္ခ်င္တာထက္..၊ ျဖစ္သင့္တာကို ဦးစားေပး ၾကတာေပါ့.." တဲ့ေလ….။

ကၽြန္ေတာ္ အျပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကားေပၚမွာ ငိုရႈိက္လာမိသည္..။ အေမ့ကို ဒီလိုထားခဲ့ရတာ ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀စိတ္မေကာင္း..၊ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးလည္း တင္းၾကပ္ေနၿပီး အသက္ရႈရတာေတာင္ မြန္းၾကပ္ေနသည္..။

ဒီလိုနဲ႕ အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့… ခ်ိဳက သားေလးကို ေခ်ာ့သိပ္ ေနၿပီျဖစ္သည္..။ ခ်ိဳက…" လူကေလးရဲ႕ အိပ္ခ်ိန္တန္…ဗိ်ဳင္းေရွ႕ကပ်ံ…" အစခ်ီတဲ့ သားေခ်ာ့ေတးကို တိုးတိုးေလးဆိုၿပီး ေခ်ာ့သိပ္ေနတာပါ..။ တံခါး၀ကေန ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ရတဲ့ ခ်ိဳ သားေလးကို ေခ်ာ့သိပ္ေနတဲ့ ပံုစံဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေမက အဆိုပါ သားေခ်ာ့ေတးကို ဆိုၿပီး ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာကို ျပန္အမွတ္ရေစ ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးထဲမွာ ခ်ိဳနဲ႕ သာေလးကို မျမင္ပဲ အေမနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ပံုရိပ္ေတြကို အစားထိုး ျပန္ျမင္ေယာင္ေစမိပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ား ထပ္မံစီးက်လာခဲ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းျပန္လွည့္ထြက္ခဲ့ၿပီး လမ္းမေပၚ ေျပးထြက္ကာ ျပတ္သားတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုကို ခ်ခဲ့ၿပီး တကၠစီ တစ္စီးကို တားလိုက္ပါတယ္..။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကားေမာင္းတာ အရမ္းေႏွးေနသလိုပါပဲ…။ အေမ့ကို ပို႕တုန္းက ျမန္သေလာက္ အခုက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ေႏွးေနသလိုပါပဲ.ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနပါၿပီ..။ ဘိုးဘြား ရိပ္သာကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ကားေပၚက ခ်က္ခ်င္းဆင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အေျပး၀င္ခဲ့ပါတယ္..။ တာ၀န္က် ၀န္ထမ္းေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို နားမလည္ဘဲ အံ့ၾသစြာ ၾကည့္ေနၾကပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့အခန္းထဲကို အေျပးတစ္ပိုင္း ေျပး၀င္ခဲ့ပါတယ္..။

အခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ ရွင္ျပဳတုန္းက အေမနဲ႕ရိုက္ထားတဲ့ပံုကိုၾကည့္ၿပီး အေမငိုေနပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ေျပးဖက္လိုက္ၿပီး ရႈိက္ၾကီးတငင္ ထပ္မံ ငိုမိလိုက္ပါတယ္..။ အေမကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ နားမလည္တဲ့ ပံုစံရွိေနၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းကို ပြတ္သပ္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏွစ္သိမ့္ေနပါတယ္....။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာပဲ အေမ့ရဲ႕ ေျခဖမိုးေလးကို ကိုင္ကာ ျမတ္ႏိုး ႏွစ္ျခိဳက္စြာ နမ္းရႈံ႕လိုက္ၿပီး………….

"သားတို႕ အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္…အေမ…."

ဘယ္ေတာ့မွ အေမ့ကို မစြန္႕လႊတ္မိပါေစနဲ႕…။ အဲ့ဒီဆံုးရႈံးမႈကို သင္ယခု မခံစားရရင္ေတာင္မွ တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ခံစားရၿပီး ၾကီးမားတဲ့ ေနာင္တ တရား ရပါလိမ့္မယ္…။ အေမ့ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်စ္တတ္ၾကပါေစဗ်ာ…။

Credit: ေအာင္ထြန္းဦး

Read More

facebook မွာ ေတြ႔ရတဲ့ ေကာင္းနိုးရာရာေလးေတြ

facebook မွာ ေတြ႔ရတဲ့ ေကာင္းနိုးရာရာေလးေတြကို share လိုက္ပါတယ္ေနာ္ .......................

Read More

"အ ေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြ ေပါလိုလ်ွင"္

"အ ေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြ ေပါလိုလ်ွင"္

-စကားမနည္းပါနဲ႔
ေျပာသင့္တဲ႔အခါ ေျပာပါ
- အရွက္ အ ေႀကာက္မႀကီးလြန္းပါနဲ႔
-မာန နိမ့္ခ်၍ လွုိက္လဲွ ေသာ ေစ တနာျဖင့္
ဆက္ ဆံပါ
- သင့္္ မိတ္ ေဆြ ဒုကၡ ေရာက္ ေနပါက ကူညီနိင္ ေသာ အခြင့္ အလမ္းကို ရွာ၍ ကူညီပါ
-သိ ေသာ္လည္းမသိဟန္ျဖင့္ ဆရာတင္ သင့္သူကို တင္ ပါ
-သူတစ္ပါးအ ေပၚခ်ီးမြမ္းစရာကို အ ေျမွာက္
မလြန္ ေစ ဘဲ ခ်ီးမြမ္းပါ
- သည္းခံပါ လူအမ်ားနဲ႔ မဆန့္က်င္ မိ ေအာင္ အထိုက္ အ ေလ်ာက္ ေနပါ
-ဖိတ္ႀကားခ်က္ မ်ားကို မပ်က္တမ္းသြားေရာက္
ပါ
- အမ်ားနင့္ ဆက္ဆံခြင့္ ႐ရန္ စတင္ မိတ္ဖြဲ႔
ေျပာဆိုပါ
- ပိုက္ဆံ ေခ်းငွားျခင္းမ်ား အလြန္အက်ြံ မလုပ္ ပါနဲ႔ အလိုက္ မသိ ေခ်းငွားျခင္း
သည္ မိတ္ပ်က္ ေစ၏

စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား အ ေပါင္းအသင္း
မ်ားျပားျပီးလူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားပါေစ

KWYM(ေက်ာ္ေဝယံမင္း)

Read More

ေက်းဇူးတင္လႊာ

ေက်းဇူးတင္လႊာ

 

          SIOE Magazine တြင္ စာမူမ်ား ခ်ီးျမွင့္ေပးၾကေသာ သြန္းသစ္( ဘုတလင္ ) ၊ သလင္းအိမ္ ( PKUN & MTS ) ၊ ေသကၡ ၊ ေက်းတမန္ ( ကခ်င္ ) ႏွင့္ ေမာင္ရန္ႏိုင္ ( ကေလး )  တို႔အား အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။ ဆက္လက္၍လည္းစာမူမ်ား ခ်ီးျမွင့္ေပးၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။

                                                          တာ၀န္ခံအဖြဲ႕

Read More

ေလးစားအပ္ပါေသာ စာမူရွင္မ်ားႏွင့္ စာဖတ္သူမ်ားသို႔…………

ေလးစားအပ္ပါေသာ စာမူရွင္မ်ားႏွင့္ စာဖတ္သူမ်ားသို႔…………

          SIOE Magazine ေလးေမြးဖြားခဲ့သည္မွာ ယခုဆိုလ်ွင္ ( ၄ )လ ျပည့္ပါၿပီ ။ စတင္သက္၀င္လႈပ္ရွားခဲ့သည္ကေတာ့ ( ၃ ) လသာ ရွိပါေသးသည္ ။ ( ၃ ) လတာ ကာလအေတာအတြင္းတြင္ ရည္ရြယ္ထားသည္မ်ားလည္းျဖစ္ခဲ့၏။ မရည္ရြယ္ထားသည္မ်ားလည္း ျဖစ္ခဲ့၏ ။ေလာကဓမၼတာပင္မဟုတ္ပါေလာ ။

                   ေမြးဖြားလာပံု

          တစ္ေန႔ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးပိတ္၍ အိမ္မွာရွိေနစဥ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ လိုင္းေပၚတြင္ စစ္ကိုင္းပညာေရးတကၠသိုလ္နွင့္ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာေလးမ်ား ရွာၾကည့္မိ၏။ သတင္းေလးႏွစ္ပုဒ္သာ က်လာပါသည္။ အေၾကာင္းအရာကလည္း မ်ားမ်ားစားစား မဟုတ္ေပ ။ အလြမ္းေျပ ေက်ာင္းပံုရိပ္ေလး ေတာင္မေတြ႔ရပါ ။ ( မည္သူ႕ကိုမွ် ပုတ္ခတ္ေျပလို၍ မဟုတ္ရပါ ။ ယခင္အင္တာနက္လိုင္း သိပ္မသံုးခင္က အေျခအေနကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ )

          ဤသို႔ျဖင့္ အေတြးတစ္ခုေပၚလာခဲ့သည္။ ကဗ်ာစာအုပ္ထုတ္ေ၀လွ်င္ေတာင္မွ ဖတ္ခ်င္မွ ဖတ္ၾကမည္ ။ Software ေလးလုပ္ၿပီး ဖုန္းေလးေတြကို ျဖန္႕ေပးလွ်င္ အနည္းႏွင့္အမ်ားေတာ့ ထိေရာက္မည္ဟု ေတြးမိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ SIOE Magazine Software ေလး ကိုဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ပါသည္ ။

                   ရည္မွန္းခ်က္ ( ၂ ) ရပ္

          Software ေလးလုပ္ထားသျဖင့္ ကဗ်ာစာအုပ္ကဲ့သို႔ ၀ယ္စရာမလိုေတာ့ေပ။ တကူးတက ဖတ္စရာလည္းမလိုေတာ့ေပ။ လို္င္းေပၚတြင္ Facebook , Viber သံုးရင္းျဖင့္ Software ေလးတြင္ အလိုလို Post ေလးမ်ားက်လာေပလိမ့္မည္။ ဤသည္ကို ေယာင္မွား၍ Sofrware ေလးကို လက္ကေလးျဖင့္ ထိရံုျဖင့္ ကဗ်ာေလးမ်ားဖတ္လို႔ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဆိုဒ္ေလးကို အားေပးၾကလိမ့္မည္ဟု ရည္မွန္းထားခဲ့မိပါသည္ ။ ေမ်ွာ္လင့္ထားခဲ့မိသည္။

          ကၽြန္ေတာ့္အထင္နွင့္အျမင္ လြဲခဲ့သည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္းက ေက်ာင္းသားမ်ားထံမွ ရရွိေသာစိတ္ဓာတ္ခြန္အားျဖင့္ SIOE Magazine ေလးကို အသက္ဆက္မည္ ဟု ရည္မွန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ Magazine ေလး ရွင္သန္ေနပါေသးသည္။ တစ္နည္းေျပာရလ်ွင္ အသက္ဆက္ေနပါေသးသည္ ။

          ေနာက္ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုကား တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကျပီျဖစ္ေသာ ပညာေရးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားအေနျဖင့္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို လြမ္းဆြတ္၍ လိုင္းေပၚတြင္ရွာခဲ့လ်ွင္  ကၽြန္ေတာ္တင္ထားေသာ စာေလးမ်ားျမင္ရလွ်င္ အနည္းငယ္ အလြမ္းေျပၾကလိမ့္မည္ဟု ရည္မွန္းထားခဲ့သည္။

          ကၽြန္ေတာ္ေတြးထင္သကဲ့သို႔ အနည္းငယ္ ရွိခဲ့ပါသည္။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ လိုင္းေပၚမွ ကဗ်ာေလးမ်ား ေပးပို႔လာပါသည္။ အစ္မအခ်ိဳ႕ က အားေပးေနေၾကာင္း ၊ ဆက္လက္ႀကိဴးစားေစလို ေၾကာင္း လိုင္းေပၚမွ အားေပးလာၾကပါသည္။

          ေက်းဇူးပါဗ်ာ…….။ ကၽြန္ေတာ့္ဆိုဒ္ေလးကို စာမူမ်ားေပးပို႔ၾကေသာ စာမူရွင္မ်ား ၊ software ေလးကို မိမိတို႔ ဖုန္းတြင္ ေနရာေလးတစ္ေနရာစာ ေပးထားၾကေသာ သူမ်ား ၊ လိုင္းေပၚတြင္ တစ္ခါတစ္ေခါက္ မ်က္စိလည္ လမ္းမွား၍ အလည္ရာက္ၾကသူမ်ား စသည္ စသည္ …… အားလံုး …. အားလံုး တို႔အား အထူးပင္ ေက်းဇူးတင္ရွလ်က္ရွိပါသည္။

          SIOE Magazine ေလး အားေပးသူမ်ားရွိေနေသးသမ်ွေတာ့ အသက္ဆက္ေနပါမည္။ အသက္ဆက္ေနပါဦးမည္ ။ သို႕ေသာ္ …………….

SIOE Magazine

Facebook – Thint Tunnaing

Twitter – lwinwai2007

Gmail – waterfall.sioe@gmail.com

Viber – 09 400 511 851

Read More

ေမ့ေမတၱာကဗ်ာနွင့္ပတ္သက္၍ ေျဖရွင္းလႊာ

ေမ့ေမတၱာကဗ်ာနွင့္ပတ္သက္၍ ေျဖရွင္းလႊာ

          ဇူလိုင္လ ( ၂၃ ) ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္လႊင့္ခဲ့ေသာ SIOE Magazine တြင္ စာမူရွင္ ျမဴႏွင္းမိုး ၏ ေမ့ေမတၱာ ကဗ်ာေလးကို  တာ၀န္ခံအဖြဲ႕ ၏ ျပင္ဆင္ခ်က္ေလးမ်ားျဖင့္  ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္ ။ ဤသည္ကို စာမူရွင္အေနျဖင့္ လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ၊ ကဗ်ာကို ဖ်က္ေပးေစလိုေၾကာင္း ၊ ကဗ်ာႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျဖရွင္းခ်က္ေရးေပးေစလိုေၾကာင္း ေတာင္းဆိုလာပါသျဖင့္ စာမူရွင္၏ ဆႏၵအတိုင္း ကဗ်ာကို ဖ်က္ေပးလိုက္ပါျပီ။ေမ့ေမတၱာကဗ်ာသည္လည္း တာ၀န္ခံအဖြဲ႔၏ ျပင္ဆင္ခ်က္မ်ားပါ၀င္ပါေၾကာင္း ေျဖရွင္းေပးလိုက္ရပါသည္။

          တစ္ဆက္တည္းတြင္ စာမူရွင္မ်ား ေမတၱာရပ္ခံလိုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုဒ္ေလးသို႔ ေပးပို႔လာေသာ စာမူမ်ားအား တာ၀န္ခံအဖြဲ႔မွ လိုအပ္ပါက စာမူရွင္ႏွင့္ ညွိႏႈိင္း၍ ျပန္လည္ျပင္ပါမည္ ။ ( ဂ်ာနယ္ ၊ စာေစာင္မ်ားသို႔ စာမူမ်ား ေပးပို႔ေလ့ရွိသူမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔အား နားလည္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ ဟု ေမ်ွာ္လင့္ပါသည္ ။ )

                   အားလံုးကို ေက်းဇူတင္လ်က္ပါ……….

                                      SIOE Magazine တာ၀န္ခံအဖြဲ႕

Read More

ေမာင္ဖတ္ဖို႔………

ေမာင္ဖတ္ဖို႔………

 

ကဗ်ာေရးတဲ့လက္မို႔

စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္လို႔

ထင္သလားေမာင္ ။   ။

ဂစ္တာတီးတဲ့လက္

ထမင္းမခ်က္တတ္ဘူး

မထင္ပါနဲ႔ေမာင္ ။   ။

ပီယာနိုတီးတဲ့လက္

ဘ၀အတြက္

သတၱိမခ်ိဳ႕တဲ့ဘူးေမာင္ ။   ။

ပန္းေကာက္တဲ့လက္

အတၱေတြၿပိဳးျပက္မေနပါဘူးေမာင္ ။   ။

မိုးေရစက္မ်ားကို

ေထြးေပြ႕လိုတဲ့လက္

ဘယ္တုန္းကမွ

တရားမပ်က္ခဲ့ပါဘူးေမာင္ ။    ။

မသြယ္လ်တဲ့လက္

တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ

နာက်င္ေအာင္

မျပဳရက္ခဲ့ပါဘူးေမာင္ ။    ။

အရုပ္ဆိုးတဲ့လက္

ေမတၱာတရားဆိုတဲ့အလွနဲ႔

ကံုလံုၾကြယ္၀ပါတယ္ေမာင္ ။    ။

ၾကမ္းတမ္းတဲ့လက္

နားလည္ၾကင္နာတတ္ျခင္းမ်ားနဲ႕

သိမ္ေမြ႕လ်က္ရွိပါတယ္ေမာင္ ။    ။

ဒါေပမဲ့

မ်က္ရည္ခဏခဏ

သုတ္ရတဲ့လက္

ဆင္းရဲျခင္းစိတ္ဒုကၡမ်ားနဲ႔

ခြန္အားခ်ည့္နဲ႕ေနၿပီေမာင္ ။    ။

                   မိေကာက္

( ေအာင္ေ၀း၏ ၾသခက္စၾကာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ )

Read More